Rozdział 2 : W dziczy

  Piękna malownicza wyspa,na której znajduje się najstarszy i najniebezpieczniejszy wampir na ziemi,Silas,wraz z lekarstwem.

Na wyspie znajdują się różne rośliny.Od krzewów po zioła.Piękne i malownicze niebo nie odzwierciedla niebezpieczeństwa wyspy jakie kryje.Lekka bryza może ochłodzić dni podróżnym i ich odprężyć.Jednak nie zmienia to postaci rzeczy,że któreś z nich,może nawet w tej chwili,umrze lub poświęci ofiarę.

Shaney wychodzi z łódki i idzie kilka metrów dalej na północ od brzegu.Przykłada rękę do czoła i rozgląda się w koło.Patrzy na wschód,zachód,południe i znów powraca do północy.

-O to jesteśmy...-Szepnął sam do siebie,gdy inni wychodzili z łodzi.

Każde z nich:Bonnie,Jeremy,Elena,Rebekah,Caroline,Stefan i Damon mieli plecak.Jakiś bagaż,część układanki.W skrócie mówiąc rzeczy potrzebne do przeżycia.

***

-Boże,ale zadupie!-Damon podchodzi bliżej Rebeki,na co pierwotna odpowiada mu krótkim ironicznym uśmiechem.-Już wiem czemu ta Questiah uziemiła tu Silasa.Po prostu nie miała uczuć!Mówię serio,jestem tu już pięć minut,a już umieram z nudów!

-Żałosny jesteś Damonie-pierwotna zabiera od Damona swój plecak.-To oczywiste,że chciała by Silas cierpiał.By wiedział,że jest sam,a jednocześnie nie.To miejsce jest dziwne,a on tu pasuje.

-Właśnie o tym mówię.

-Możliwe-Rebekah wzdycha i dołącza do reszty podróżników.

Wszyscy stoją prosto do wielkiego otworu dżungli,z której mogą nie powrócić.Przynajmniej niektórzy z nich.

-Nie podoba mi się tu.Coś tu nie gra.-Caroline rozgląda się po przestrzeni budzącej strach.

-I masz rację-odpowiada jej Shaney.

Wszyscy stoją w bez ruchu nasłuchując otoczenia i rozglądając się za ewentualnymi wrogami.Nagle ich czujność zakłóca świst lecącej im nad głowami strzały.Rozglądają się do o koła.

-Ach!-Krzyczy Damon upadając na kolana.Dłonie trzyma na strzale w udzie.Powoli się wykrwawia.

-Damon!-Caroline podbiega do niego,ale jest za późno,Damon mdleje.

Pozostała siódemka bierze Damona i przenoszą go w bezpieczne miejsce.

***

"Drogi pamiętniku,

Nasz pobyt na wyspie się zaczyna od samych kłopotów.Coś,albo ktoś postrzeliło Damona przez co musieliśmy szybko uciekać.Ukryliśmy się w małym obozowym domku.Damon leży nieprzytomny,Caroline próbuje dodzwonić się do Tylera.Reszta siedzi w saloniku przy ciepłym kominku.Tylko ja siedzę i tkwię przy Damonie.Chciałabym..."

Z zamysłów wyrwało Elenę gorączkowe pukanie do drzwi.Odłożyła pamiętnik i zeszła na dół.

Wszyscy w salonie stali na baczność uważnie wsłuchując się w wypowiedź nieznajomego.

-Co tu się dzieje?-Elena przystaje pomiędzy Caroline,a Stefanem.-Kto to?

-To jest Easer...-opowiada Shaney,ale przerywa mu nieznajomy.

-Niech panna pozwoli.Easer Galam-podchodzi i całuje wierzch dłoni Eleny.-Czarownik z kultu czarowników czczących Silasa.Wasz przyjaciel,Damon jest osłabiony,ale wyzdrowieje.Jeśli pozwolicie mogę dać mu coś od czego od razu stanie na nogi.

-Elena?-Stefan patrzy na nią wyczekująco.-My już podjęliśmy decyzje.

-Z kąd mamy mieć pewność,że to co on mówi to prawda?Przecież to on go zaatakował.

-Tak i za co bardzo przepraszam-Easer składa ręce.

-No dobrze-Elena wzdycha i kiwa głową do czarnoskórego mężczyzny.-Chodź,chcę mieć to już za sobą.-Wzdycha i wychodzi z salonu.

Easer patrzy kolejno na wszystkich.

-Opowiem wam historię mojego kręgu jak wrócę.-Wyszedł z salonu kierując się na górę.

-Powinno zadziałać-Easer odciąga buteleczkę z płynem od ust Damona.Wstaje wyczekując dalszego ciągu wydarzeń.

Damon się przebudził choć nadal był osłabiony.Spojrzał na Elenę.Chwiejnie podparł się łokciami.

-Yh,co to za dupek?-wychrypuje,a Elena i Easer wybuchli śmiechem.

***

Gdy Damon poczuł się lepiej zszedł na dół.Zasiadł na środku tapczanu pomiędzy Rebeką,a Caroline.Rozłożył ramiona kładąc je za plecami dziewcząt.Obie zachichotały,a Easer stał plecami do kominka na środku salonu.

-A więc od czego mam zacząć?-pyta.

-Może tak od początku dredziarzu?-Rebekah oblatuje wzrokiem Easera.Zaśmiała się.-Najlepiej by było.

-Więc dobrze-Easer rozkłada ręce.-To było,a właściwie zaczęło się tysiąc lat temu...

-Robi się zabawnie.-Damon porusza brwiami zabawnie.

-Nasz krąg zwany nie kiedyś Kręgiem Alienów,usłyszał historię o Silasie przekazaną przez...

***

-...i właśnie polega na tym problem,że rozpęta się piekło na ziemi.-Kol zasiada przy zastawionym stole.

-To jaki jest sposób na utrzymanie Silasa?-pyta brązowowłosy mężczyzna o posturze siłacza.

-Spokojnie Galamie...Jesteście czarownikami czy tak Estonie?

-Tak-odpowiada.

-A więc trzeba założyć krąg.Krąg,który pod przykrywką...

***

-Zaraz,zaraz-przerywa mu opowiadanie Rebekah.Robi zadziwioną minę.-Twierdzisz,że mój zmarły brat ma coś z tym wspólnego?

-Więc to ty jesteś tą sławną pierwotną...

-Opowiadaj dalej...Chcę znać więcej szczegółów o moim bracie-posyła mu uśmiech.

***

-...będzie strzegł zawartej w nim grozy.

-Ale Kol jak mamy ci wierzyć?Może kłamiesz.Jesteś wampirem.-Młody blondyn,Tresh,wstaje od stołu.Kol szybko znajduje się przy nim i łapie go za szyję.

-Twierdzisz,że kłamię?

-Nie,ale pomyśl logicznie...

-Dosyć!-Puścił go.-Jak chcecie!Róbcie co chcecie!Czcijcie go!Może tak będzie najlepiej!

-I tak właśnie będzie najlepiej!-Powstaje barczysty chłopak,ma zaciętą minę.-Będziemy czcić kogoś kto zrobił coś tak wielkiego w imię miłości!

***

-Nie rozumiem tego.To skomplikowane-pierwotna patrzy na Easera nie zrozumiale.-Po co zakładać "Star Wars" dla Silasa?Utrzymać go przy czym?

-Chodzi o to,że twoje "Star Wars" miało za zadanie utrzymać go w stanie stałym.Tak by nikt o nim nie wiedział prócz THE FIVE.

-A to ciekawe...-Rebekah wstaje i podchodzi do Easera.-Przepraszam...

-Za co?

-Za to...-posyła mu złośliwy uśmiech i skręca mu kark.

-Rebekah!-Caroline w wampirzym tępie znalazła się przy blondynce i sama skręciła jej kark.

***

Mystic Falls,dom Gilbertów.Klaus leży z przymkniętymi oczami na sofie.Rozmyśla o członkach "delegacji" po lekarstwo.Słysząc czyjeś kroki w ciemności stanął przy barierze.Czując woń wilka zaśmiał się.Jego oczy świeciły jak żarówki.

-No proszę,damska wersja Tylera...

-Tak,to ja.Przyznaję się,że słodko wyglądasz jak śpisz-Hayley staje na przeciw Klausa.-Naprawdę.

-Tak?A to dziwne,bo mam wrażenie,że nie tak dawno chciałaś mnie rozszarpać.

-Zmieniłam zdanie-wchodzi do salonu,na teren Klausa.

-Co się za tym kryje?-Podnosi zabawnie brwi.

-Katherine...-Podchodzi do Klausa tak,że nie ma między nimi centymetra przerwy.Ujmuje jego twarz i całuje namiętnie.

-To mi się podoba-uśmiecha się,a jego oczy bardziej zaiskrzyły.Wampirzym tępem przeniósł ich oboje na sofę,gdzie dalej całował się z Hayley.

Hayley w uśmiechu ukazując białe zęby ściągnęła z Klausa bluzkę.

***

Stefan zakopuje ostatni skrawek ciała zmarłego Easera.Ocierając pot z czoła wzdycha i opiera się o łopatę.Na jego ramieniu spoczywa dłoń Eleny.Stefan prostuje się i obraca się w jej kierunku.

-Słucham?-mówi.

-Chciałam się coś ciebie spytać,być może poradzić.Myślisz,że każdy tu jest dla lekarstwa?

-Nie.Oczywiście,że nie.Każdy tu jest,bo tego chce-odpowiada jej.

-Dobrze wiedzieć-Elena chucha,a para z jej ust leci wprost na Stefana.Elena ociera ręce i przytula się do Stefana.Zdziwiony jej zachowaniem odwdzięcza uścisk.